Jaguar X-Type
Tο πληκτρολόγιο στην άκρη, τα κατσαβίδια και τα γαλλικά κλειδιά ανά χείρας. Συναρμολογούμε στο εργοστάσιο του Xέιλγουντ την πρώτη Jaguar X-Type παραγωγής και αναφέρουμε…
του Ίαν Άντκοκ
Ο ΠAT EBANΣ είναι ανυπόμονος και ενθουσιασμένος. Την πρώτη φορά που είχα δει τον βετεράνο του Χέιλγουντ, πέρυσι το καλοκαίρι, ήταν κάτι παραπάνω από κακόκεφος. Όχι επειδή παρακολουθούσε τη μάταιη προσπάθειά μου να βοηθήσω στη συναρμολόγηση του τελευταίου Escort που περνούσε από τη γραμμή παραγωγής, αλλά επειδή ακριβώς επρόκειτο για το τελευταίο Escort. Το μοντέλο της Ford, το οποίο ήταν η ζωή του Χέιλγουντ, έχει πια περάσει στα βιβλία της ιστορίας, για να αντικατασταθεί από την X-Type της Jaguar, που θα παρουσιαστεί επίσημα αργότερα, το καλοκαίρι.
Τώρα είχα επιστρέψει, για να βοηθήσω ―τρόπος του λέγειν― στις τελευταίες πινελιές της πρώτης X-Type από τη γραμμή παραγωγής του Χέιλγουντ. Ο Πατ μίλησε έντονα, χωρίς δισταγμούς, επαναλήψεις και παρεκκλίσεις, για το εγχείρημα της Jaguar.
Aπό τα αλώνια στα σαλόνια
«Οι τελευταίοι έξι μήνες ήταν μια φανταστική εμπειρία. Όλα ξηλώθηκαν και οι εγκαταστάσεις απογυμνώθηκαν τελείως. Κοίταξε, όμως, πώς είναι τώρα!» είπε απλώνοντας το χέρι του προς το νέο εργοστάσιο της Jaguar. Την ατμόσφαιρα έχει ποτίσει η μυρωδιά της φρέσκιας μπογιάς, ενώ όλες οι γραμμές παραγωγής λαμποκοπούν και είναι απίστευτα τακτοποιημένες. Επικρατεί υπερηφάνεια για το μέρος αυτό.
Εκεί που παλιότερα βρίσκονταν οι παλιές και ακατάστατες γραμμές παραγωγής του Escort, τώρα βλέπει κανείς φαρδείς διαδρόμους και χώρους συναντήσεων, όπου οι υπεύθυνοι παραγωγής και αρχηγοί των ομάδων, όπως ο Πατ, μπορούν να συναντηθούν, για να λύσουν τα προβλήματα και να αναπτύξουν νέες μεθοδολογίες.
«Μου αρέσει να έρχομαι στη δουλειά κάθε πρωί», λέει ενθουσιασμένος ο Πατ και προσθέτει βιαστικά, για να μην παρεξηγηθούν τα λεγόμενά του: «Πάντα μου άρεσε αυτό που κάνω, αλλά αυτό…», και αφού διακόπτει προς στιγμή ρίχνοντας μια πανοραμική ματιά στο εργοστάσιο, συνεχίζει: «… Eίναι ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Προδιαγράφει ένα θετικό μέλλον όχι μόνο για το Χέιλγουντ, αλλά και για ολόκληρο το Μέρσεϊσαϊντ. Tα χρήματα που ξοδεύτηκαν εδώ είναι ένδειξη εμπιστοσύνης από τη Ford». Τα μάτια του πρόδιδαν αυτό που σκεφτόταν, αλλά δεν συμπλήρωσε: «Δεν θα τους απογοητεύσουμε».
Τα χρώματα στο Χέιλγουντ άλλαξαν από γκρι και μπλε σε λαμπερό λευκό και πράσινο. Το εξωτερικό είναι λευκό, ενώ η νέα επιβλητική είσοδος με τα πράσινα γράμματα προειδοποιεί τους περαστικούς ότι πρόκειται για το άντρο της Jaguar. Από πλευράς διαρρύθμισης ακόμα δείχνει σαν εργοτάξιο, αλλά όλες οι πινακίδες που βλέπεις πλησιάζοντας την περιοχή φέρουν το λογότυπο με τον ιαγουάρο, ενώ μέχρι το τέλος του μήνα τα μπλε και βυσσινί μπλουζάκια των εργαζομένων θα έχουν αντικατασταθεί από τα πράσινα της Jaguar.
Aπό το πληκτρολόγιο στη γραμμή παραγωγής
Ο Πατ διασκεδάζει, καθώς μου αναθέτει την πρώτη εργασία της ημέρας ― να τοποθετήσω το εμπρός και πίσω κρύσταλλο. Μπαίνω στην ομάδα του Τόνι Κένι με τους Τζιμ Πάρι, Τζον Πόλαντ και το νεαρό Καρλ Κουκ. Μόλις 20 χρόνων και φρέσκος από το κολέγιο, ο Καρλ είναι στην εταιρεία μόλις τρεις εβδομάδες, μία εκ των οποίων αναλώθηκε στην εκπαίδευση και τη μύησή του στην ιστορία και στις αξίες της φίρμας. Άραγε, θα ερχόταν στο Χέιλγουντ την εποχή του Escort; Δεν του παίρνει δευτερόλεπτο να απαντήσει: «Όχι. Η Jaguar αποτέλεσε το κίνητρο. Ήθελα να δουλέψω εδώ. Υπάρχουν φοβερές ευκαιρίες και το αυτοκίνητο είναι φανταστικό». Άλλος ένας νεοσσός ―μεταξύ των 250 νέων εργαζομένων― που στηρίζει την περηφάνια του στην ιστορική εταιρεία.
Η τοποθέτηση του μπροστινού κρυστάλλου δεν είναι καθόλου εύκολη. Για αρχή, έχεις μόνο 40 δευτερόλεπτα για να τοποθετήσεις το τζάμι από τη στιγμή που τοποθετείται η συγκολλητική-στεγανοποιητική ουσία και, μάλιστα, η τοποθέτηση πρέπει να γίνει με ακρίβεια χιλιοστών. Ο Τόνι εξηγεί: «Η θερμοκρασία του στεγανοποιητικού είναι 57 °C κατά την τοποθέτησή του και, μόλις πέσει κάτω από τους 40 °C, είναι αδύνατον να τοποθετηθεί το κρύσταλλο. Και επιπλέον έχεις μόνο μία ευκαιρία…» Ευχαριστώ, παιδιά!
Ο Τζον Πόλαντ προσφέρεται να βοηθήσει, παρότι δεν τον συγκινεί και πολύ η ιδέα. Για την τοποθέτηση χρησιμοποιείται ένας υδραυλικός βραχίονας που συγκρατεί το κρύσταλλο με βεντούζες, αλλά ακόμα κι έτσι πρέπει να κάνω πολλές δύσκολες μανούβρες πάνω στην πλατφόρμα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Πρέπει να θυμηθώ να εφαρμόσω στη θέση του πρώτα το κάτω μέρος και μετά να πιέσω το πάνω προς τα μέσα. Ο Τόνι μου δίνει δύο μετρητικά όργανα, για να εξακριβώσω με ανακούφιση ότι η τοποθέτηση έγινε σωστά. Δεν χαλαρώνω όμως, αφού συνεχίζω να πιέζω με δύναμη το τζάμι προς το στεγανωτικό. Εκατόν επτά δευτερόλεπτα είναι ο χρόνος που χρειάζεται για όλη την προαναφερθείσα εργασία, όταν η παραγωγή εξελίσσεται κανονικά. Εγώ ήμουν πιο αργός, αλλά τουλάχιστον ο Τζον Πόλαντ έμεινε ικανοποιημένος από την ποιότητα της δουλειάς μου.
Μετά βοηθώ τον Τζιμ Πάρι στην τοποθέτηση του πίσω κρυστάλλου, που είναι ακόμα πιο δύσκολη και προβληματική. Δεν υπάρχει υδραυλικός βραχίονας ―η δουλειά γίνεται χειρωνακτικά―, και σαν να μην έφτανε αυτό, την κατάσταση δυσχεραίνει το γεγονός ότι η πόρτα του πορτ μπαγκάζ είναι ανοιχτή και σηκωμένη σε γωνία 60°. Παραδόξως, τα καταφέρνω τόσο καλά, που ο Τόνι μου προτείνει να πιάσω δουλειά και μάλιστα σε μόνιμη βάση!
Κατόπιν ακολουθεί η γραμμή συναρμολόγησης του εσωτερικού, με την τοποθέτηση του εσωτερικού καθρέπτη. Ο Μπιλ Έντουαρντς, που έχει ζήσει τις πιο ένδοξες στιγμές των 22 χρόνων λειτουργίας των εγκαταστάσεων, βρίσκεται σε έντονη πίεση. Το τελευταίο πράγμα που του χρειαζόταν ήταν ένας χοντροδάχτυλος ατζαμής να προσπαθεί να τοποθετήσει τον εσωτερικό καθρέπτη και τον αισθητήρα βροχής. «Αυτήν τη στιγμή έχω διπλό καθήκον: να τοποθετώ τον εσωτερικό καθρέπτη και τις τσιμούχες στις πόρτες. Όταν οργανωθεί κανονικά η παραγωγή, θα βάζω μόνο τον καθρέπτη». Ένας θείος μου είχε δάχτυλα χοντρά σαν χωριάτικα λουκάνικα, όμως, παρ’ όλα αυτά, μπορούσε με περίσσεια μαεστρία να ζευγαρώσει το μικρότερο παξιμαδάκι με τη μικρότερη βιδούλα, ενώ ποτέ δεν του ξέφευγε η κλωστή από το μάτι της βελόνας. Δυστυχώς, αυτό το γονίδιο δεν το κληρονόμησα, αφού τα δάχτυλά μου διαθέτουν τόση ευαισθησία και ταλέντο όσο ένα κατεψυγμένο λουκάνικο. Eυτυχώς, ο Μπίλι είναι ιδιαίτερα υπομονετικός, καθώς παιδεύομαι με τα καλώδια και τον αισθητήρα που, συν τοις άλλοις, πρέπει να καθαριστεί προσεκτικά, πριν τοποθετηθεί. «Ξέρεις, η μεγαλύτερη διαφορά από την εποχή του Escort είναι η ησυχία», παρατηρεί ο Μπιλ. Σταματώ και αφουγκράζομαι. Πράγματι, παρόλο που ο ρυθμός παραγωγής προσεγγίζει τον κανονικό, οι εγκαταστάσεις, από άποψη φασαρίας, θυμίζουν νοσοκομείο. Επικρατεί ηρεμία και συγκέντρωση.
«Βασικά, είναι πιο ήσυχα απ’ ό,τι στο σπίτι!» Ο Μπιλ και η γυναίκα του, εκτός του ότι μεγαλώνουν τις δυο κόρες τους, έχουν υιοθετήσει και δυο αγόρια. Ο Μπιλ λατρεύει τα παιδιά και είναι πολύ υπομονετικός μαζί τους, πράγμα που εξηγεί, ίσως, το πώς ανέχεται την αδεξιότητά μου. Παρ’ όλα αυτά, αφού επιθεωρεί προσεκτικά την τοποθέτηση του εσωτερικού καθρέπτη, παραδέχεται ότι τον έχω βάλει μια χαρά και ετοιμάζεται βιαστικά για ένα οικογενειακό σαββατοκύριακο με το τροχόσπιτο τονίζοντας με ενθουσιασμό ότι έχει ξεκινήσει η σεζόν του κάμπινγκ. Όταν του είπα ότι, καθώς ερχόμουν, πέρασα από μια χιονοθύελλα, και ότι η συγκεκριμένη εποχή ίσως να μην ήταν κατάλληλη για κάμπινγκ με τροχόσπιτο, μου έριξε μια υποτιμητική ματιά σαν να έλεγε: «Αυτές οι εξορμήσεις δεν είναι για μαμόθρεφτα», όπως μάλλον είμαι εγώ, γιατί λατρεύω τη ζεστασιά και τις ανέσεις.
Mε το κλειδί στο χέρι
Το κόκκινο αυτοκίνητο των 2,5 λίτρων έχει αρχίσει να δείχνει αρκετά όμορφο, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά ακόμα, μέχρι να πάρει εξιτήριο. Ο Νταν Μπραντλ είναι επικεφαλής της ομάδας που ελέγχει τη λειτουργία των προβολέων και τη ρύθμιση των αναρτήσεων. Παρά το γεγονός ότι για τη ρύθμιση της γεωμετρίας χρησιμοποιούνται μετρητικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας με ακτίνες λέιζερ, πρέπει να χρησιμοποιήσω γαλλικό κλειδί για τις ρυθμίσεις στα ακρόμπαρα. Χώνομαι κάτω από το αυτοκίνητο φορώντας ένα καπελάκι της Jaguar, το οποίο όμως δεν είναι αρκετό, για να αποφύγω τον τραυματισμό, καθώς κοπανάω το κεφάλι μου στο πλαίσιο. «Είσαι πολύ ψηλός γι’ αυτήν τη δουλειά», επισημαίνει ο Νταν. Ευχαριστώ, το κατάλαβα και μόνος μου. Πάντως, οι ρυθμίσεις προσέγγιζαν το τέλειο από τη συναρμολόγηση κιόλας, και χρειάζεται να επέμβω ελάχιστα, για να πετύχω την απόλυτη σύμπτωση με τις προδιαγραφές.
Παρόλο που με την καθοδήγηση του Νταν συμμετέχω τόσο στη ρύθμιση της ανάρτησης όσο και στην ευθυγράμμιση των προβολέων, στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο ξεχωριστές ομάδες γι’ αυτές τις εργασίες. Αν είμαι ψηλός για τη ρύθμιση της ανάρτησης, το ίδιο ισχύει και για την ευθυγράμμιση των προβολέων. Η μέση μου με πέθανε, αφού χρειάζεται αρκετό σκύψιμο την ώρα της ρύθμισης. Κι εδώ ένα σύστημα λέιζερ βοηθά τους τεχνικούς να πετύχουν την απαραίτητη ακρίβεια.
Σ’ αυτό το στάδιο της συναρμολόγησης, η X-Type αποκτά την ταυτότητά της. Ένα ψηφιακό όργανο συνδέεται στο ηλεκτρονικό νευρικό σύστημα του αυτοκινήτου και πληροφορεί τον Νταν και τους συνεργάτες του για τις προδιαγραφές του αυτοκινήτου, αν είναι αριστεροτίμονο ή δεξιοτίμονο, αν προορίζεται για την Ευρώπη, την Αμερική ή την Ιαπωνία και άλλες τέτοιες λεπτομέρειες. Με βάση αυτές τις πληροφορίες, το ψηφιακό όργανο αποφασίζει σε κλάσματα του δευτερολέπτου για το ποιες πρέπει να είναι οι ρυθμίσεις των προβολέων. Και πάλι η διαδικασία είναι τόσο αυτοματοποιημένη και ακριβής, που ο ρόλος του Νταν και της ομάδας του είναι στην πραγματικότητα εποπτικός.
Η X-Type φτάνει στο τέλος του κύκλου παραγωγής. Ο Τσάρλι Μπάρτζες, ο οποίος είναι ένας από τους πολλούς τεχνικούς του Χέιλγουντ που εκπαιδεύτηκαν στο Μπράουνς Λέιν και βοήθησαν στην κατασκευή των πρώτων πρωτοτύπων, με καθοδηγεί στη διαδικασία ελέγχου του αυτοκινήτου πάνω σε κυλιόμενο δάπεδο. Το αυτοκίνητο επιταχύνει με αλλαγή ταχυτήτων μέχρι τα 80 χλμ./ώρα, ενώ παράλληλα δοκιμάζεται και η λειτουργία του ABS, και τα αποτελέσματα τυπώνονται ξεχωριστά για κάθε αυτοκίνητο που ελέγχεται.
Τελικά οδηγώ την X-Type έξω, για να δοκιμαστεί σε τριξίματα, κροταλίσματα και λοιπές ανεπιθύμητες ηχητικές... ανησυχίες. Κατά τη διάρκεια μιας διαδρομής μερικών εκατοντάδων μέτρων πάνω από βουναλάκια και λακκούβες, οι ελεγκτές στήνουν τα βιονικά αυτιά τους, για να συλλάβουν οποιοδήποτε ανεπιθύμητο ήχο θα μπορούσε να βλάψει τη φήμη της εταιρείας στον τομέα της απόσβεσης θορύβων. Είμαι πραγματικά πολύ τυχερός που επέλεξα να παρακάμψω το μεσημεριανό.
Οδηγώ και παρκάρω την καθ’ όλα έτοιμη, κατακόκκινη X-Type. Το μόνο που μένει, πριν η υπ’ αριθμόν πλαισίου C00344 παραδοθεί στον τυχερό αγοραστή της, είναι να αφαιρεθούν τα προστατευτικά πλαστικά καλύμματα από το εσωτερικό της._ I. A.